Bonjour tous!

Speciaal voor mon maman die zo nieuwschierig is een update van het leven in La France!
Vandaag was mijn eerste dag alleen met les enfants en de dag was errug lang (het is nu 20:28 en le papa is net thuis) dus bereid je voor op een lang verhaal. :)
Ik ben acht uur opgestaan (met tegenzin, want ik heb de laatste tijd nogal korte nachtjes..) en ben me gaan douchen enzovoorts. De ouders moesten al vroeg weg dus ik was alleen met les petites escargots.
Louis was het eerst wakker dus ik had alle tijd voor zijn collectie treinen, maar er was een groot probleem, namelijk dat zijn TGV (die coole met lichtjes en die rondjes rijd) geen rondjes meer reed. Ik heb toen de batterij vervangen maar dat hielp niet want volgens mij was de afstandsbediening batterij ook leeg, mais bon.Hij heeft genoeg andere treinen. (zijn favoriet is Thomas le Train, die staat als een relikwie op zijn kledingkast en die word volgens mij ook minder frequent gebruikt dan de andere treinen, want ja, het is Thomas le Train!)
Op een gegeven moment liep Louis de kamer van Jeanne in, maar Jeanne lag niet in haar bed, dus ik schrok me dood. Kind kwijt op dag 1 is niet echt een goeie binnenkomer (die komt nog, let op). Louis begon hele verhalen over dat ze misschien alleen de straat was opgegaan, dus ik schrok! Uiteindelijk bleek ze in het bed van haar ouders te liggen, dus ik was super opgelucht.
Oké. We hebben le petit déjeuner genomen en ik heb ze helpen aankleden. Het leek me leuk om naar het park te gaan en Jeanne kwam met het idee om een picnic te doen daar, dus zij is sandwiches gaan maken, en ik heb het petit déjeuner opgeruimd en de afwasmachine uitgeruimd en ingeruimd en de keuken opgeruimd.

Oké, nou komt het. Deze mensen hebben een heel Frans huis, dus er zijn twee voordeuren. De Eerste Voordeur is een soort van ondoordringbaar hek. Dan heb je een trapje omhoog waar een spiegel hangt en alle jassen en schoenen staan. Met de Tweede Voordeur kom je naar binnen. Maar ik wist niet dat er voor elke deur een andere sleutel was! Dus ik had alleen de sleutel van de Tweede Voordeur.
Gelukkig had ik wel mijn mobiel (2x: mijn eigen & de Franse) bij me, dus we zijn naar het park gelopen en gelukkig beldeCaroline toen om te vragen hoe het ging, want anders had ik zelf moeten bellen. ;p Uiteindelijk is Thibault een sleutelbos komen brengen naar het park, dus gelukkig konden we weer naar binnen. :) :)

We zijn echt super lang in het park gebleven, tot ongeveer twee uur, en toen zijn we naar huis gegaan voor een nogal vroege goûter, maar de kindjes hadden honger. Ik was wel echt super moe (ik heb Louis bijna de hele terugweg op mijn rug gedragen want hij had pijn aan zijn voet en het ging ook net even iets sneller ;) dus toen heb ik afgesproken dat als ze lief gingen spelen, dat we dan aux centre ville zouden gaan. Nou, ze waren echt súper rustig. Normaal zijn ze echt super druk en nu gingen ze braaf naar boven en ze waren echt muisstil. Louis met zijn treinen (natuurlijk) en Jeanne aan het knutselen.
Toen kon ik de keuken opruimen en de spullen van de picnic en een beetje de hal opruimen, want het is hier wel een beetje een rommeltje en daar kan ik niet zo goed tegen. Schoenen midden in de hal, dat soort werk. (ik heb trouwens géén smetvrees, want ik heb vandaag plashanden, snottebellen, álles voorbij zien komen)
Toen zijn we naar het centre ville gegaan en dat was erg leuk. Weleen beetje spannend af en toe, omdat het nogal druk is (met auto's enzo), maar gelukkig heeft Louïs de hele tijd mijn hand vast gehouden. Jeanne wou graag van haar zakgeld een poupé (=pop) kopen en dat ding was zó schurftig lelijk en duur (16 euro!!) dat ik maar heb gezegd dat ze te weinig geld had. Toen moest ze wel heel erg huilen omdat ze graag die pop had willen hebben, maar ik denk niet dat die ouders het waarderen als ze een popje voor zestien euro koopt van haar zakgeld. Bovendien huilt Jeanne nogal snel (wat ik haar graag af wil leren, want ca m'énerve énormément) dus tant pis. We hebben kleren gekeken en we zijn naar een winkel gegaan met kranten en tijdschriften enzo, en daar was gelukkig een pakket van Hello Kitty voor maar drie euro dus toen heeft ze die gekocht (& een voor haar broertje, zo lief!) en gelukkig was ze toen weer blij. Ikzelf heb een Glamour kunnen kopen (voor €1,50 Yara!! Tijdschriften zijn hier zo heerlijk goedkoop!!) Daarna zijn we naar het park vlakbij hun school gegaan en daar zijn we tot zes uur gebleven. Dat was wel heel leuk, want daar waren heel veel kinderen die ze van school kenden dus daar konden ze mooi mee spelen. :)
Toen we thuis kwamen hadden ze weer heel erg honger (we zijn super veel op pad geweest vandaag) dus toen heb ik ze voor de dvd van Hello Kitty gezet, zodat ik kon koken. :)
Dat was nog even lastig kiezen, want ik weet natuurlijk niet zo goed wat ze hier onder een maaltijd verstaan. Bovendien hebben ze zóóveel eten hier! Wij hebben 2 koelkasten thuis en de tweede daar staat alleen melk in en drinken voor etentjes enzo, nou hier hebben ze 3 koelkasten/vriezers en die zitten prop en prop en propvol met eten. Mijn god!
Gister ben ik met Caroline naar een supermarkt gegaan die alleen ingevroren voedsel verkocht. Dan heb je zo'n winkel met alleen maar vrieskisten met eten! Ze heeft echt een wagen vol gekocht, maar ja, als je ook 2x per dag warm eet.. Maar écht, alles! Vooral groenten! Dat is toch bizar?
Maar goed, na drie keer heen en weer te zijn gegaan tussen de koelkast in de keuken en de twee op mijn verdieping (kelder/soutterain) en terugdenkend aan de vorige maaltijden die ik hier gegeten heb, kwam ik tot de conlusie dat het vooral vreemd moest zijn. Zo eten ze hier als vlees een plakje ham! Dat heb ik maar overgenomen. Ik hoef het zelf niet te eten, en het is wel zo makkelijk, dus bon. :B
Verder heb ik als echte Hollandaise aardappels gebakken en er waren nog boontjes van gister, dus dat kwam goed uit. Als vegetarisch iets heb ik iets gekozen dat echt super super lekker is. Bladerdeeg met spinazie en geitenkaas. Vraiment délicieux! Ze hebben hier zowieso wel lekkere dingen en vooral echt super veel. Ik was echt bang dat ik het eten vreselijk zou vinden, want ik ben nogal lastig met buitenlands eten (vooral met brood & ze hebben hier idd van dat vieze zoete witte sandwich brood, maar gelukkig kan ik Kellogs eten :)) maar dit komt wel goed. :)
Na het eten kwam le papa thuis, dus mijn au pair duties zitten er weer op. Ik wilde eigenlijk nog een petit promenade maken door Nanterre, want ik heb echt zin om er op mijn eentje op uit te gaan, peut-être avec le métro, maar het is nu al donker. En ik heb geen idee hoe veilig het hier 's nachts is, dus bon. En als ik nu nog naar hartje Parijs ga en niet meer de goede metro terug vind dan moet ik onder le pont Neuf slapen (of hoe ie heet) en dat lijkt me niet zo lekker liggen.
Maar ik hoop wel dat ik binnenkort tijd heb om met de métro te gaan, want ik ben nog helemaal niet naar Parijs geweest! :O Terwijl ik er straks al 3 dagen ben!

Waah, ik ben helemaal vergeten te vertellen over de dokter! Gister ben ik met Caroline meegegaan naar de dokter want Louis moest een prik en Jeanne moest volgens mij gewoon een soort controle. Die dokter zat dus echt in hartje Parijs: ik kon de Eiffeltoren zien! (O, ik ben dus wel in hartje Parijs geweest, maar das anders. Niet toute seule)
Nou, ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar mijn dokterspraktijk is nogal saai, maar hier..! Een lust voor het oog!! Denk aan Parijs en dan het soort huizen dat je voor je ziet, in zo een zat de dokter. Zo'n vet mooi oud huis en vanbinnen was het ook vet mooi. De salle d'attente was echt super groot met een schouw enallemaal bladen en boekjes, dus ik heb Jeanne een boekje voorgelezen in het Frans, en Caroline zei later dat dat goed ging, dus daar ben ik wel blij mee. :) Oh, en toen heeft Caroline nog een baguette gekocht bij un boulangerie voor le goûter. Ik vind het echt zo tof om door Parijs te rijden! Muziekje aan, en gaan met die banaan! :) :) Het is ook best wel grappig, want Caroline zit de hele tijd te schelden op andere automobilisten (dépeche-toi! Arrête! ALLONS!) en toen ik het haar vroeg zei ze ook dat ze het niet echt leuk vond om auto te rijden, en dat kan ik me wel voorstellen (maar ernaast zitten is érg leuk). Zo was er een knakker die zijn scooter midden op de weg had geparkeerd (stupide!!) en alles rijdt door elkaar zonder enige structuur lijkt het. En we moesten drie keer dezelfde straat doorrijden om een parkeerplek te vinden. Maar oh, wat is het leuk! Vooral omdat Caroline heel veel erover weet natuurlijk. Zo vond ik het Bois de Bologne heel mooi. Je kan daar paardrijden, bootje varen, tous, en dat echt super dicht bij het centrum! Apart! Maar het blijkt dus dat daar heel veel prostituées zitten 's nachts en dat is hier verboden. Er was ook een vrouw die ging bedelen tussen de auto's die stonden te wachten op het stoplicht (ook die van ons), maar Caroline zei dat het geen zin had om wat te geven, want ze moeten het toch afstaan aan anderen.

Wat trouwens wel soms een beetje mal is, is dat die kinderen zo graag willen spelen dat ze af en toe mijn kamer binnen stormen. Onder het schrijven van dit verhaal bijvoobeeld. ;p (Jeanne, om te vragen hoe duur le poupé nog maar was, bijv.) En dat vind ik soms een beetje jammer want het is echt super heerlijk om in mijn soutterain te zijn! Namelijk even helemaal geen drukheid, want iedereen is op de begane grond dus ik hoor ze nauwelijks. :) En zowieso, dat had ik ook al op de BSO, na een dag met kinderen bezig te zijn geweest ben ik zooo toe aan rust! Ik weet ook niet of ik wel kinderen wil later hoor, haha! :P Ik vind het super leuk om le nounou te zijn, maar dat is ook omdat ik weet dat als de ouders thuiskomen mijn taak erop zit en dat ik dan iets voor mezelf kan gaan doen. Als ouder houdt het nooit op en dat lijkt me wel super vermoeiend. Of ik neem later ook gewoon een nounou. :)

Ik heb ook de huishoudster ontmoet. Die is Algerijns en schijnt ook niet zo veel Frans te praten, dus ik ben niet de enige. :)

Ze hebben me trouwens ook gewaarschuwd (meteen toen ze me van het station haalden) dat ik waarschijnlijk snel de moeder van Thibauld ga ontmoeten en dat ze aan een stuk door praat en graag wil dat ik op visite kom met de kinderen. Alors, dat zien we dan wel weer.

Sorry voor het super onsamenhangende verhaal, maar er gebeurt zoveel waarover ik wil vertellen en ik heb de afgelopen dagen zo weinig tijd voor mezelf gehad (alleen 's avonds een paar uurtjes) dat ik niet echt tijd heb om er een leuk verhaaltje van te maken, maar misschien komt dat nog. ;)

Pap, jij zei dat het me op zou vallen dat het in het buitenland net zo gaat als in Nederland, en dat is ergens wel waar want sommige dingen gaan iddhetzelfde, en hier heb je ook een boel Ikea spullen (en ik heb vandaag een Randstad winkel gespot :S) maar toch is alles ook heel anders. Dat vind ik nu nog heel leuk. :) Ik heb wel het gevoel dat ik samen met Jeanne en Louis 'veel bekijks' heb in Nanterre en dat komt misschien doordat

1.) Ik als enige in een straal van zes kilometer lichtbruin/rossig haar heb. Voor de rest is iedereen super donker. (wat ik juist heel mooi vind, mais bon)
2.) Ik zo gebrekkig Frans praat en ze zich misschien zorgen maken dat ik een stoornis heb
3.) Ze bang zijn dat ik een tienermoeder ben, al zegt Jeanne tegen alle bekenden dat ik la nouvelle nounou ben. :)

We werden al aangesproken door een man die vroeg of Jeanne misschien een heel jong zusje van mij was en toen begon hij (volgens Jeanne, ik begreep het niet) over het feit dat ik heel erg op zijn zus lijk. Heel leuk.

Vooral omdat hij een arabier is.

(niet dat dat erg is, maar ik kan dus onmogelijk op zijn zus lijken, tenzij zij een of andere genetische afwijking heeft)

Nu ga ik stoppen want het verhaal is al lang genoeg. Beaux rêves tous!

Heel veel LIEFS uit Nanterre!! xx