Bonjour tous!

Na een aantal dagen van stilte geef ik dan toch weer een blijk van leven! En ik heb zelfs een paar van mijn foto's gepost, dus smul ervan! :D
Ik heb ook een aantal foto's van de kinderen maar ik vind het een beetje raar om die te posten en dat elke gek ze kan bekijken, dus die houden jullie nog tegoed.

Er kan maar één reden zijn om niet trouw mijn bloggie bij te houden: PARIJS.
Whoehooee.. de afgelopen dagen had ik voor het eerst tijd om met de RER en metro op pad te gaan en ik word steeds bekwamer!
Donderdagochtend ben ik voor het eerst Parijs in gegaan. La rentrée was die dag, dus met de kindjes hard aan de bak heeft een Nounou eindelijk een momentje voor zichzelf! :)
Ik ben rechtop mijn doel afgegaan: les Champs-Elysées.
Na even rond de Eiffeltoren gewandeld te hebben (voor de kenners: Parc des Champs) had ik heel erg honger en toen heb ik een éclair gekocht bij een boulangerie. Waaauw... dat is lékker! Het is een soort langwerpig ding met chocolade of caramelvulling (chocolaa!) en chocola of caramel erboven op (dito!). Mjamm, mjaam, zeer bon. En het beste is dat het hier niet je volproppen met suiker heet, maar de cultuur proeven. J'adore la vie d'une Nounou!
De Champs-Elysées is het best te beschrijven als kilometers feromonen & andere geluksstofjes! Waaaauw.. ik waande me in een droom!!
De winkels zijn zo praaaachtig, met van die super mooie etalages, mannetjes in pak die de deur voor je openhouden (ook als je geen cent hebt om je kont mee te krabben), je heel beleeft 'Bonjour & Au Revoir' zeggen en in tegenstelling tot het winkelpersoneel in Nederland (die je echt de winkel uitkijken en je vooral niet willen verleiden tot een verkoop want dan moeten ze aan de bak) zijn alle verkoopsters super vriendelijk. Dat mag ook wel, want van de prijzen raak ik lichtelijk verlamd. In de Louis Vuitton winkel had je een sleutelhanger (een sleutelhanger!! Lelijk ook) voor 155 euro, en die moet je dan aan je 500 euro portemonnee doen aan je Prijs OP Aanvraag tas. Mon dieu! Ik ben bang dat de enige Louis die ik ooit aan mijn hand zal hebben mijn 4-jarige door treinen geobsesseerde au pair kindje is, en die heeft snottebellen en rolt graag over de grond.
Mais, bon, zelfs als je niks uitgeeft voel je je rijk! Zo was er een theewinkeltje met stapels thee tot aan het plafond, en als je binnenkomt dan maakt ze aan een tafel alle doosjes open zodat je er omheen kan lopen om alles te ruiken. Ik kreeg ook meteen een bekertje met DETOX thee (koud, maar dat is eigenlijk vet lekker) en ik ben heel professioneel per ongeluk niet exprex bij toeval de winkel uitgelopen met het bekertje, voor ze hem voor me weg zou gooien. (Het was zo'n mooi bekertje!! Hij staat nu in mijn badkamertje. :B)
Ik heb ook heel cheesy een foto gemaakt van de etalage van Louis Vuitton en eentje van de roltrap (maar die was heel mooi!!), allemaal voor jullie, het thuisfront. Om jullie te laten zien hoe geweldig het hier is en jullie over te halen snel langs te komen!!'
Op een gegeven moment zag ik uit mijn ooghoek de Disney-Winkel, en iedereen die wel eens in Parijs is geweest en net zo infantiel is als ik, weet dat Winkel lang niet de lading dekt. Het is een Paradijs! Ik dacht er even over om door te lopen maar ik kon de verleiding niet weerstaan. Met een brede glimlach ben ik door die winkelgestrünt. Mèèèn, wat moet het een voorrecht zijn een Parijs kindje te zijn. Ze hebben zo'n super mooie wenteltrap en overal waar je kijkt zie je ladingen knuffels, bekers, bordjes, ALLES. Jaren geleden, toen ik tien was ofzo, toen was ik met mijn ouders en zussen in Parijs en toen hebben Irina en ik allebei heel erg gezeurd om zo'n grote Stitch-knuffel. (en uiteindelijk gekregen! :D :D) Maar er is dus zo'n foto van mij waar ik echt met een heel smekend hoofd op sta terwijl ik naar die Stitch knuffel wijs, en toen ik erg donderdag liep kon ik me weer helemaal verplaatsen in hoe het moet zijn om als kind daar te lopen, waaau! Veer, jij moet heeel snel hierheen komen, want jij gaat de Disney-winkel GEWELDIG vinden! :D :D
Vrijdag ben ik naar de Boulevard Hausmann gegaan (Printemps, La Fayette, a.k.a.: nog meer onbetaalbare winkels), of in ieder geval: ik ben naar de Arc de Triomphe gegaan, en dacht het laatste 'stukje' wel even te lopen. Mijn God, Herestraat en Parijs Straat zijn zo niet te vergelijken! Ze moesten me al aan de hart/longmachine leggen toen ik de dichtsbijzijnde decadente winkel nog niet eens kon ruiken! (Das eigenlijk niet waar, want decadente winkels zitten eigenlijk overal hier, maar je begrijpt mijn punt vast wel)
Maar wat een spullen hebben ze daar! Echt alles! Een verdieping met banken, een met zeepjes, keukengerei, SCHOENEN. Geweldig.

Ik heb mijn verhaal inmiddelsdrie keer moeten onderbreken. De eerste keer omdat ik met de familie meeging naar de zondagse markt in Nanterre. Nou, dat was grappig! Echt suuuper druk. Overal van die Fransen met wagentjes en stokbroden onder hun arm (ze ontkennen het stug, maar dat is dus echt wel zo en France) ! We moesten zo'n heel smal straatje door waar allemaal kraampjes met kleding en schoenen waren enzo, en toen kwamen we in zo'n super gigant overdekte markt met duizend en een kramen, van kaas tot bloemen, tot vlees tot pasteitjes, tot kippen waar de kop nog aan zit! WAAH! Maar Caroline zei dat ze dat doen zodat je aan het flubbertje (je weet wel, dat rode kwabbetje) kan zien of ie nog vers is. Nou, mon dieu, als je dat ziet heb je toch zowieso al geen eetlust meer? Hoe kan dat goed zijn voor de verkoop? We hebben eerst echt alle soorten fruit gekocht die er bestaan! Ze kennen blijkbaar heel veel van die marktmensen want Louis en Jeanne moesten ze allemaal een kus geven, maar ja, dat deden ze natuurlijk alleen zodat ze een stukje worst of kaas kregen. ;)
Toen hebben ze nog vlees gekocht enzo, en ze kenden ook de kaasmevrouw en ze vonden het erg lollig dat ik uit Nederland kwam en Gouda Kaas ken. Dus toen moest ik allemaal dingen proeven (op de vroege middag), o.a. een variant Goudse Kaas met pesto. Dat was wel heel chill, trouwens. :D
Maar de kaas die ik dus wel lekker vind die noemt Thibauld hier 'plastic kaas', want de Fransen willen natuurlijk dat er minstens van die vieze pitjes en schimmeltroep inzit.
Op zo'n markt merk je wel echt hoe anders de Franse cultuur is hoor! Wij kopen alles gewoon bij de AH en we eten het vet snel op, voor de tv of even snel aan tafel. Hier maken ze van alles echt een hele belevenis. Zo eten ze ten eerste niet alleen veel meer maar ook veel verschillende dingen. Bij het déjeuner vandaag bijvoorbeeld, dan heb ik wel genoeg aan een tomaat gevuld met mozarella en pesto en kappertjes-dingen, maar dat is dan plat 1. :O Dan eten ze nog stokbrood, worst, salade, een spies van de barbecue, mon Dieu!!
Wij Nederlanders zijn wat dat betreft echt heel saai, hoor! En ze vinden het ook maar gek volgens mij dat ik geen soda drink, maar alleen no-bubbeltjes water. Maar ik vind fanta en tomaat echt geen goeie combinatie! :s
Maar volgens Thibauld is Frankrijk het nummer 1 gastronomische land, dan Italië en dan nog een land dat ik niet meer weet. ;) Nou, Nederland bungelt echt ergens helemaal onderaan voor de Fransen, nog net voor de Derde Wereld Landen. Maar Caroline heeft 6 maanden in Nijmegen gestudeerd en ze zei wel dat ze het super leuk vond omdat wij Nederlanders zo aardig zijn. Goed voor ons! (maar liefde gaat door de maag)
's Middags ben ik met een andere Nederlandse au pair (die ook die dag naar de markt was geweest :p) naar de shopping mall in la Défense gegaan en dat was echt super gezellig!
Bon, ik ga nu en table.

A bientôt mon escargots! A bientôt!

xx Nou