Bonne matin!

Aangezien ik van zoveel mensen leuke en lieve reacties heb gekregen op mijn bloggel, dacht ik dat het dan misschien maar weer eens tijd wordt dat ik mijn ganzenveer en inkt op pak, en jullie weer een beetje verder inlicht over mijn leventje in de lichtstad.

De lichtstad blijkt sinds dit weekend niet alleen zijn naam te danken aan de lichtjes van de Eiffeltoren, de verlichte Arc de Triomphe, de witte gebouwen die pijn doen aan je ogen als de zon erop schijnt, maar dus ook aan een eventuele bom onder de Eiffeltoren. Vive la France!
Het schijnt dus dat het hele gebied ontruimt is en gelukkig hebben ze de hele Eiffeltoren uitgekamd op zoek naar een bom (want die heb ik namelijk nog niet beklommen en het zou dus wel een bummer zijn als die nog snel even uit elkaar knalt voordat ik mijn metropas die kant op heb kunnen zwaaien) maar die schijnt er niet te zijn geweest. Vast een au pair die haar escargots en die rare Fransen zo zat was dat ze dacht: hehehe.. weg jullie bronzen cocktailprikker.
Maar lieve vrinden en bloedverwanten, ik leef nog, maak je dus geen illusies.

Ik verga ondertussen van de honger want de huishoudster woelt met haar stofzuiger door het huis heen en ik kan de keuken dus niet bereiken. Er is bee-tee-double-you toch niks om op te eten want die mensen werken zoveel dat ze geen tijd hebben om boodschappen te doen. Het komt dus elke ochtend ('s middags ben ik toch op pad dus dan eet ik wel in Parijs) aan op mijn improvisatietalent maar er ontbreken een aantal cruciale ingrediënten:

1. Eieren
2. Melk
3. Brood

Ik bedoel: geen pannekoeken zonder eieren of melk, geen cornflakes zonder melk, geen omeletje zonder eieren en geen brood om um op te doen, geen tosti zonder brood, geen wentelteefjes zonder brood, honger.

Hallo? Wat word er verwacht dat ik eet? Ze mogen binnenkort voor zo'n mals kindje gaan vrezen..

Ik spreek bijna elke dag af met een au pair (of meerdere) en dat is heel leuk maar aan de andere kant word ik er soms wel een beetje jaloers van. Zo zijn er een paar au pairs die echt midden in Parijs zitten en zo'n eigen kamertje hebben boven in het appartement (dan zit de familie bijv. op de 4e en zij op de 8e) en dat wou ik echt suuuper graag. Ik heb er zelfs in het begin over nagedacht om mijn gezin (dat ik nu heb) 'af te wijzen' omdat ze niet in het centrum zaten. En wat betreft au pairs die niet in het centrum zitten heb ik het qua plek echt het gunstigst getroffen (ik heb een even lange of kortere reistijd dan au pairs die echt in het centrum zitten), maar door al die au pairs die zitten waar ik eigenlijk heel graag had willen zitten barst mijn happy bubble wel een beetje.. Het huis is echt super mooi en de familie is nog steeds heel leuk, maar ik had gewoon zo graag IN Parijs centrum gezeten. Van die mooie straatjes enzo. En daarnaast dacht ik ook dat ik een super geweldige familie had en dat is ie ook eigenlijk best wel, maar heel veel au pairs zitten bij Nederlandse families en die krijgen dan de helft van hun cursus betaald, of zelfs helemaal. En dat terwijl ik me hier soms best wel een beetje zorgen maak over waar ik het geld vandaan moet halen. Misschien was het accordeon-in-de-metro toch niet zo'n heel slecht idee..

Oké, maar genoeg gezeur voor vandaag. Ik ga wat eten want mijn organen houden er straks mee op. Jullie houden nog heel wat verhalen van mij tegoed, over mannetjes op het kerkhof, steekpartijen in een berucht metrostation (niet bij geweest hoor, maak je niet druk!), sapjes voor vijf euro en mijn metropas. Maar daar is deze blog dus voor!

Jullie trouwens allemaal heeel veel succes met jullie studies en eerste tentamens!! :O Ik zal aan jullie denken (terwijl ik lekker in het zonnetje zit aan de Seine, hehehe :p)!

BISOUS van jullie NOU