Hallo lieve iedereen

deze keer geen blog van Femke, maar van Ilse. Inmiddels is dit al de 2 keer dat ik em schrijf, want ik drukte zo net op een verkeerde toets ofzo en toen was m'n hele verhaal weg, dus dat wordt weer helamaal opnieuw beginnen. Maargoed, ik ben hier nu 2 dagen geweest ( ik ga morgen naar Luca) en ik voel me helemaal ondergedompeld in het leven van een Franse au pair.

Dinsdag avond kwam ik hier om half 10 pas aan (ik had namelijk een uur vertraging met de thalys, vanwege vele redenen, maar vooral vanwege 'een kwaadaardige actie' (zo noemde de conducteur het) op het franse spoor. Eén of andere gek had namelijk betonblokken op het spoor gegooid). Maar doordat het helemaal donker was, had ik totaal niet het idee dat ik in Parijs was, maar toen kwam Femke met het goeie idee om bij de Arc de Triomphe uit de metro te stappen, zodat ik wel even het echt 'Parijs-gevoel' zou krijgen. En dat werkte inderdaad heel erg goed.Toen heb ik bij haar thuis even snel de ouders ontmoet en die leken me wel heel erg aardig. Toen heb ik haar super leuke, schattige kamertje gezien en hebben we natuurlijk veel te lang gekletst, totdat ik in slaap viel, omdat die ochtend al om half 7 was op gestaan, omdat ik die ochtendnog een tentamen moest maken.

Gisteren ben ik echt ondergedompeld in het leven van een au pair, want we zijn met Louis naar het vliegtuig museum geweest. Wat een ontzettend lief en enthousiast jongetje is dat zeg! De reis naar het museum vond Louis al helemaal geweldig, want we gingen met deRER en Louis is helemaal gek van treinen. Toen we eenmaal bij het museum waren, liepen we er echt met een rap tempo doorheen, want Louis loopt echt heel erg snel. En Louis voond het echt helemaal geweldig om als vliegtuig door het museum heen te rennen. Daarna gingen we weer naar huis, maar we moesten eerst wachten op Jeanne voordat we eten konden gaan maken. Jeanne was gisteren namelijk bij haar oma geweest. Na het eten, hebben we nog even met de kinderen gespeeld, vooral ik dan, want Femke moest de keuken nog even opruimen enzo, maar spelen met franse kinderen is best wel moeilijk als je niet heel goed frans spreekt. Die avond/ nacht hebben Femke en ik nog even 2 films gekeken

Vandaag is het bevrijdingsdag in Frankrijk, dus hoefden de kinderen niet naar school en de ouders niet aan het werk, en Femke was ook vrij van school. Dus Femke en ik gingen vandaag lekker shoppen!!!!! We hebben natuurlijk ook even de mooie, al in kerst versierde, dure warenhuizen bekeken. En verder zijn we nog een beetje naar de normale winkels zoals h&m geweest. Aan het eind zijn we nog even naar '' Le Tour Eiffel' geweest, want die wou ik beslist nog even zien met de mooie lichtjes.

Nu zijn we weer lekker thuis, en we hebben heerlijk Nederlands pannekoeken gegeten. We eten momenteel best wel nederlands eigenlijk, vooral 's ochtends en 's middags eigenlijk. Maar volgens mij vindt Femke dat wel leuk, want dat mist ze wel heel erg: de gezonde hollandse pot. IK heb echt een hoop dingen geleerd terwijl ik hierwas, namelijk dat Fransen best wel een raar dagritme hebben hebben, vooral qua eten, dat ze heel vaak 'en fait'` zeggen, dat is echt hun stopwoordje voor elke zin, en nu ook die van Femke,want zij doet dus nu ook, zelfs als ze Nederlands praat, maar dat is meer een grapje.

Femke zit nu trouwensnaast me, ze is bezig een spreekbeurt voor te bereiden voor morgen op school en volgens mij wil ze het me nog even laten horen. Maar voor iedereen die nog het idee heeft om Femke een keer op te komen zoeken vind ik het zeker een aanrader, je komt echt in een soort van andere wereld terecht, waar mensen echt in een andere ritme leven, bovendien is het heel goed om je Frans weer een beetje mee op te halen. En natuurlijk is het altijd heel erg leuk om bij Femke langs te gaan, want die missen we allemaal heel erg toch?!

Nou, dit was mijn verhaaltje wel een beetje, ik hoop dat jullie het een beetje leuk vonden, ik vond het in iedergeval wel heel leuk om te schrijven, en we gaan Femke met z'n allen wel even een warm welkom thuis geven, als ze in de kerstvakantie weer richting Groningen gaat. Want ze heeft er zelf heel veel zin in, hoe vaak ik haar dat al wel niet heb horen zeggen.

Heeel veel liefs van Ilse!